Allwetterzoo Münster

Betonnen dierentuin
De nieuwe Westfaalse zoo ligt vijf kilometer verder dan de oude (1875-1973), is vijf keer zo groot en toont dezelfde dieren in een ontwerp dat ogenschijnlijk in één beweging in beton gegoten is.

Bron: architecturdatenbank

Zeker in het begin toen er nog niet veel groen was, oogde het typisch jaren zeventig beton strak. De toegepaste geometrie is nog altijd herkenbaar.

• de zigzag in paden, omlijstingen en waterpartijen;
• het patroon van een eierdoos in de betonnen plafonds;
• witte kolommen als een rijtje staande pianotoetsen in de muren van gebouwen die het binnenvallend licht subtiel filteren;
• veelhoekige vlakken, ruiten en driehoeken in houten lambrizeringen;
• aardig wat symmetrie.

De multiplicatie van de verschillende vormen ziet er goed uit. De oorspronkelijke metalen hekken ook.

Op 2 mei 1974 overhandigt architect Bernd Kösters de sleutels van de nieuwe zoo aan chimpansees Max en Moritz die ze op hun beurt weer doorgeven aan directeur Helmut Reichling. Op de openingsdag trekt de dierentuin 50.000 bezoekers.

Concept van de dierentuin
De nadruk ligt op dierenverblijven waarin de natuurlijke habitat is nagebootst en bezoekers zo dicht mogelijk bij de dieren komen.

In totaal is er 4,5 km wandelpad, voornamelijk niet-overdekt. In 2007 hangt de plattegrond bij de ingang precies verkeerd en is het totale parcours incidenteel weinig intuitief. Het stokstaartjesverblijf lijkt in het verblijf van de neushoorns te zijn geïntegreerd in de naturel kleuren van de stokstaartjes zelf, stenen, veel zand en houtsnippers. En glas.

Na zo'n lockdown voelt een ritje met de auto naar zoo Münster als vakantie. Bezoekers met online kaartje komen niet langs het loket waar de plattegrond te koop is voor 20 cent dus meteen terug. Het mondkapjesbeleid is duidelijk en iedereen houdt zich eraan. Starten bij het Aquarium waar de term eierdoosplafond opkomt en we genieten van de zonnige buitenroute rechtsom. Net als in andere in dierentuinen van beton moet begroeiing het grijs uit beeld werken. Zolang de lange lijnen, geometrie en eierdoospatronen te zien blijven, mij best. Op verschillende plekken aangetast beton of roest maar ook modernisering in de vorm van inzetramen met rotsachtige omlijsting. Het zeehondenverblijf had vast een likje verf nodig maar ziet er nu beter uit op een zwart-wit foto 😉 Het leeuwenhuis bevestigt dat natuurlijk licht werkt! Vanwege corona heeft deelstaat Noordrijn-Westfalen de zoo met €800.000 ondersteund. Gelukkig maar.