Allwetterzoo Münster

Betonnen dierentuin
De nieuwe Westfaalse zoo ligt vijf kilometer verder dan de voormalige zoo van 1875, is vijf keer zo groot en toont dezelfde dieren in een ontwerp dat ogenschijnlijk in één beweging in beton gegoten is. Zeker in het begin toen er nog niet veel groen was, moet het jaren zeventig beton er heel modern hebben uitgezien. Vanaf het begin is hier kritiek op geleverd en als reactie hierop is houten betimmering en snelgroeiend groen ingezet.

Bron: architecturdatenbank

Overdekt wandelpad
De Westfaalse dierentuin in Münster heet Allwetterzoo vanwege een overdekt pad langs een aantal van de dierenverblijven. Een dak op betonnen palen biedt bescherming tegen regen en zon.

Intimiteit
Ook deze zoo doet zijn best om intimiteit tussen mens en dier te creëren. Bezoekers staan op een glaswandje afstand van een Amoertijger. En ze mogen de olifanten en sommige andere dieren met de hand voeren.

Thuis bij de Colobusapen
In het buitenverblijf van de Colobusapen (1999) dient vegetatie als schaduw- en verstopplek en de apen kunnen er zelfs van eten. Bezoekers komen het eiland op via een brug met metalen roosters. Een doorloopverblijf. Colobusapen houden niet van roosters en blijven op het eiland. Hotwire in de brugleuningen staat 's nachts aan.

Glas
De zoo-planners hebben Afrikaanse witte neushoorns samen met Aziatische olifanten in het dikhuidenverblijf geplaatst. De stokstaartjes zien de neushoorns door glas en de bezoekers kunnen uit veel glaspanelen kiezen om weer naar de stokstaartjes te koekeloeren.

Op 2 mei 1974 overhandigt architect Bernd Kösters de sleutels van de nieuwe zoo aan chimpansees Max en Moritz die ze op hun beurt weer doorgeven aan directeur Helmut Reichling. Op de openingsdag trekt de dierentuin 50.000 bezoekers.

Concept van de dierentuin
De nadruk ligt op dierenverblijven waarin de natuurlijke habitat is nagebootst en bezoekers zo dicht mogelijk bij de dieren komen.

In totaal is er 4,5 km wandelpad, voornamelijk niet-overdekt. In 2007 hangt de plattegrond bij de ingang precies verkeerd en is het totale parcours incidenteel weinig intuitief. Het stokstaartjesverblijf lijkt in het verblijf van de neushoorns te zijn geïntegreerd in de naturel kleuren van de stokstaartjes zelf, stenen, veel zand en houtsnippers. En glas.