Dresden zoo

Entree en Afrikahuis
Boven de ingang een langgerekte platte verdieping met restaurant- en vergaderruimten. Vanuit de entree stap je de exotische wereld van het Afrikahuis (1999) binnen. Hier liggen olifanten- en mandrilverblijven tegenover elkaar met aangrenzende buitenverblijven. In de hal is het warme klimaat van Sub-Sahara-Afrika nagebootst. Vanaf de houten loopbrug tussen het groene woud beneden en het restaurant boven hebben de bezoekers zicht op de bij het landschap horende planten en dieren. Het gebogen dak bestaat uit stalen dragers, schuin geplaatste steunen van gelamineerd hout en ETFE-folie.
Architecten: Mayer en Koelsch met Henchion en Reuter

In 2018 wordt de hal uitgebreid met kunstmatige rotsen en bomen.

Geitenhuis 1862
Het geitenhuis is het oudste verblijf in de dierentuin. Vanaf 1862 is het in gebruik als nachtverblijf voor bergdieren. In 1997 ondergaat het een complete renovatie.
Architect: Canzler

Roofdierenverblijf 1862-64
Het oorspronkelijke roofdierenhuis, compleet met warmwaterverwarming opgeleverd, krijgt in 1936 een opknapbeurt. In 1945 vallen er bommen op. In 1956 gaat het weer open en eind november 1962 is het herstelwerk helemaal afgerond. In 2007 komt er een savanne voor leeuwen en caracals.
Architect: Canzler

Roofvogelkooi 1920
De grote roofvogelkooi is in 1920 een primeur in Europa. Februari 1945 komen alle dieren in het brandende vogelverblijf om, maar de kooi zelf doorstaat de oorlog wel.

Pinguincafé: oostmoderne architectuur
Van 1973-2017 staat het Pinguïncafé naast de pinguïns in zoo Dresden. Het café is in Oost-Berlijn neergezet voor de 20ste verjaardag van de DDR. Rond de Strausberger Platz zijn voor de tentoonstelling "Kämpfer und Sieger" talloze cafés gebouwd, waaronder dit Boulevard Café (1969). Het is gelijkvloers en modulair en heeft een stalen skelet, opvallend gevouwen daken en grote oppervlakken van glas. De stijl is oost-modern, een omarming van internationaal modernisme en modulaire bouw. Er loopt een discussie over het behoud van het (nu gedemonteerde) café als voorbeeld van naoorlogse DDR-architectuur.
Architect: Erich Lippmann

Giraffen- en zebraverblijf 2008
Het verblijf in savannestijl bestaat uit twee volumes die voor de Großer Garten zijn geplaatst, één voor zebra's en één voor giraffen met een bezoekersruimte. De verticale houten latten sluiten aan bij de boomtoppen achter het verblijf waardoor de lijn tussen dierentuin en park vervaagt. Binnen kunnen bezoekers de giraffen in de ogen kijken.

Opmerkelijk is dat het ontwerp verwijst naar de savanne zonder die heel naturalistisch te kopiëren.

Architecten: Heinle, Wischer und Partner, Freie Architekten
Landschapsarchitect: Rehwaldt Landschaftsarchitekten

Halverwege de 19e eeuw krijgen Berlijn, Frankfurt, Keulen, Dresden en Hannover hun eigen dierentuin. In Dresden zorgt een naamloze vennootschap, voortgekomen uit een pluimveevereniging, dat de dierentuin van 12,7 ha op 9 mei 1861 opent. Architect Carl Adolph Canzler en landschapsarchitect Peter Joseph Lenné doen het ontwerp en Albin Schöpf is de eerste directeur. Verwarmd apenhuis, berenkuil en roofdierenhuis behoren tot de eerste verblijven. Begin 20e eeuw staat de zoo bekend om zijn wetenschappelijk onderzoek, vooral naar mensapen. In 1934 neemt het stadsbestuur de rol van de inmiddels failliete NV over.

De bombardementen van 13-15 februari 1945 laten weinig van dieren en verblijven over. Het gedeelte bij het olifantenverblijf waar de koepel na een ontploffing van het dak gelift wordt en weer op dezelfde plek neerkomt, is nog het minst beschadigd. In 1999 is driekwart van de dierentuin gerestaureerd of opnieuw gebouwd.

Bij -14 graden Celsius genoten van een winterwandeling door deze rustige dierentuin van het Florence aan de Elbe. De onverwachte vergeldingsaanval na de Coventry Blitz is nog steeds voelbaar. Dresden was toch meer van culturele dan van militaire betekenis, zou je denken. Ook merkbaar dat er in het DDR-tijdperk zelden geld teveel was en het herstel mondjesmaat verliep.