Olmen zoo

Een handvol mensen lijkt het familiebedrijf sinds 1995 te runnen. Er wordt wat gefokt, verhandeld en entreegeld geheven. Op het terrein van deze dierhouderij staan ook een museum met opgezette dieren, een circustent en een restaurant. De Afrikaanse savanne lijkt nog het meest op wat je van een West-Europese zoo verwacht.

Vroeg me even af wat er gebeurt als een beer op de berenmanier het prikkeldraad aantikt.

In februari 2007 haalt de Olmense zoo het nieuws wanneer in het donker na sluitingstijd een vaste bezoekster dood op het cheeta-eiland wordt aangetroffen. De vrouw, groot dierenliefhebber en grafisch vormgever van beroep, had een cheeta gekocht die zij praktisch vanaf de geboorte kende. Volgens zeggen om doorverkoop naar een andere een dierentuin te voorkomen. Kort na de aankoop sterft het dier door vergiftiging. Sindsdien zou de vrouw, Karen Aerts geheten, zichzelf wel vaker na sluitingstijd in het verblijf van twee andere jong volwassen cheeta's hebben binnengelaten. Zo ook die fatale avond. Een peterbordje meldt dat zij ook één van die twee dieren, mannetje Bongo, geadopteerd had. Besloten is de cheeta's niet af te maken. Wel zal de zoo het fotograferen van verzorger met dieren verbieden om de indruk weg te nemen dat wilde dieren zacht aanvoelende knuffels zijn. Ook het voederen van dieren zal niet meer mogen.

Dat.