Aurangabad zoo

Aurangabad is geen prettige woonstad. Je zit er met 1 miljoen mensen op een kluitje op 196 km2 en 513m hoogte in een niet aflatende walm van die petrol waar autoriksja's op rijden. Hangt als kruitdamp boven het van de hitte ook al walmende asfalt. Karbouwen grazen afvalbergen langs de kant van de weg af. Rokende auto's, getoeter, herrie, stank en armoe. Alleen de kleurige kledij van de vrouwen maakt er visueel nog wat aardigs van. Toeristen komen hier voor de Ellora Caves.

Na enkele boeiende taferelen bij de ingang, uitgekomen bij herten en twee rijtjes tegenover elkaar gelegen kooien. Eén kant is leeg maar aan de overkant zitten twee stekelvarkens, een hyena, vosjes en een langoer. Vervolgen de route naar het slangenhuis en een lager gelegen plein met twee beren achter krakkemikkig gaas. Buren links en rechts zijn een zieke en een gezonde aap achter hetzelfde kippengaas.

Het olifantenverblijf heeft een flinke buitenruimte. In de namiddag wiegen de olifanten heen-en-weer met kettingen om alle poten.

Dan nog een laantje grote katten: gevlekte panter, witte tijger, twee leeuwen.

Een drinkwaterplaats zoals je in alle Indiase zoos aantreft met kranen voor publiek, dieren en planten. Buitenlanders wordt ontraden dit als drinkwater te gebruiken. Nog een rond gebouwtje met een tin-achtig dak met daarnaast een klein theater waar een educatieve film vertoond wordt.

Deze zoo is periodiek slecht in het nieuws gekomen met dode dieren.